tag:blogger.com,1999:blog-21151821740227938332024-03-13T10:04:39.078-07:00lolita burntlol_bhttp://www.blogger.com/profile/06509796504816307250noreply@blogger.comBlogger95125tag:blogger.com,1999:blog-2115182174022793833.post-62452478341037943622012-12-11T02:16:00.001-08:002012-12-11T02:16:38.694-08:00παλια χρεη<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
ολη τη νυχτα σκαλιζα στιχακια<br />
ξεγραφοντας νοερα τοπους, τροπους,<br />
παλια αποθημενα.<br />
γιατι η εφηβεια μου ηξερε καλυτερα<br />
πως για νεες ηττες, για νεες συντριβες<br />
καθε στιγμη<br />
ειναι μια υπεροχη ευκαιρια.<br />
<br />
μια αγκαλια θα μας σωσει παλι.<br />
θα μας σωσει και θα μας καταβαραθρωσει<br />
και οσο κι αν φοβαμαι<br />
το σωμα μου ζηταει ξανα και ξανα<br />
να αγαπηθει<br />
να ματωσει<br />
να απαρνηθει<br />
να αγγιχτει<br />
να ανοιξει.<br />
<br />
παλια χρεη και κανουριες πτησεις<br />
μετακομιζω ξανα,<br />
το αγαπημενο μου συνηθειο<br />
με ενα καινουριο βλεμμα<br />
να μελαγχολει τα πρωινα μου.<br />
<br />
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=LUpBSvN1a50">THE END </a><br />
<br /></div>
lol_bhttp://www.blogger.com/profile/06509796504816307250noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2115182174022793833.post-76548572015703386152012-11-29T14:25:00.000-08:002012-11-29T14:25:21.725-08:00ημιτελη προτζεκτ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
ολα σημερα κυλανε αργα,<br />
παιρνουν τον χρονο τους, σιγοβραζουν και<br />
γινονται νοστιμα.<br />
ετσι να σκεφτομαι, μηπως αυτη ειναι η ουσια<br />
των πραγματων;<br />
ολα σε σιγανη φωτια, τα συστατικα να σταλαζουν<br />
τις γευσεις τους απαλα, ηρεμα<br />
κομπο κομπο να λυνεται η καρδια<br />
να ανοιγει τα φυλλα της,<br />
να επουλωνει τις ρωγμες.<br />
<br />
ειναι και τα δεντρα εξω απο το παραθυρο,<br />
αυτη η βροχη και ο χειμωνας που<br />
δισταζει αλλα ερχεται.<br />
παντα να μας αποκαλυπτει οσα κρυβαμε καλα<br />
τις μερες της ζεστης εξωστρεφειας.<br />
οταν καναμε πως δεν ξεραμε πως τα σπιτια μας<br />
κουβαλανε οσα δεν λεμε,<br />
κρατανε σφιχτα τις απουσιες<br />
και τις παρουσιες περασμενων και μελλοντικων ποθων.<br />
<br />
δεν ειμαι θλιμμενη<br />
δεν ειμαι χαρουμενη<br />
στωικα υπομενω τις στιγμες<br />
με μικρες και μεγαλες εκρηξεις<br />
να με διαψευδουν.<br />
<br />
σημερα βιωνω μια υπεροχα θλιβερη απραξια<br />
σαν να με καταπιε το συννεφο που αιωρουταν<br />
απροσεχτα πανω απο το κεφαλι μου και<br />
ξεμεινα απο πλανα διαφυγης.<br />
<br />
μενει μονο το πραγματικο, χωρις κεφαλαιο π.<br />
ενα μικρο π, ισα να χωραει τον χειμωνα που<br />
μας <a href="http://www.youtube.com/watch?v=7n_m3q7XYz4">αναλογει</a>.<br />
<br />
<br />
</div>
lol_bhttp://www.blogger.com/profile/06509796504816307250noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2115182174022793833.post-81109476524295626802012-11-22T00:26:00.001-08:002012-11-22T00:26:51.022-08:00τρυπες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
αφου<br />
οταν σε βλεπω<br />
η χρυση αυγη παυει να υπαρχει<br />
τα καγκελα εξω απτη βουλη χανονται<br />
και οι τουριστες ταιζουν παλι, ανεμελα, τα περιστερια.<br />
<br />
οι φιλες μου εχουν ξανα λεφτα για θερμανση<br />
και κανεις δεν απολυεται.<br />
<br />
αφου<br />
οταν σε βλεπω<br />
ανθιζουν μικρα κοκκινα ανθη μεσα μου<br />
και ολα ειναι σ ω σ τ α .<br />
<br />
οι λεξεις αποκτουν το πραγματικο τους νοημα<br />
και τα τραγουδια εχουν κατι να πουν.<br />
<br />
ετσι λοιπον<br />
εγω<br />
θα περιμενω<br />
ωσπου να θυμηθεις<br />
θα περιμενω... <br />
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
lol_bhttp://www.blogger.com/profile/06509796504816307250noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2115182174022793833.post-738165993304454522012-11-17T06:54:00.000-08:002012-11-17T06:54:16.953-08:00ships w/sails<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Well you asked how much I love you<br />
Why do ships with sails love the <span style="color: black;">wind?</span><br />
And will I be thinking of you<br />
Will I ever pass this way again<br />
I'll be returning some day<br />
Until then, please don't ask me my direction<br />
Let my tracks be buried in the sea<br />
'Cause to wander is my infection<br />
'Till the four winds bring you back to me<br />
Don't count your memories<br />
Think of me as just a dream<br />
Just like this melody,<a href="http://www.youtube.com/watch?v=o-qcgMp5LEA&feature=autoplay&list=AL94UKMTqg-9B6N4eaatA-VikE9UJ2_1ND&playnext=6"> I sing </a></div>
lol_bhttp://www.blogger.com/profile/06509796504816307250noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2115182174022793833.post-70855894481300749112012-11-12T06:53:00.001-08:002012-11-12T06:53:33.052-08:0012.11.12<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/b0q8dV5oZ8A?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
<br />
<br /> Throw your pain in the river<br /> Throw your pain in the river<br />
Leave your pain in the river<br />
To be washed away slow
</div>
lol_bhttp://www.blogger.com/profile/06509796504816307250noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2115182174022793833.post-77335204335080644752012-11-11T13:37:00.000-08:002012-11-11T13:37:40.452-08:00i want to hold your hand<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Οταν περπαταω μιλαω
σιωπηλα στα βηματα μου,</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
καταγραφοντας ανεπαισθητα
τους δρομους</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
στο μνημονικο τους.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Κιτρινα τα φωτα της
νυχτας στη μητροπολη</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
που συνηθισα τοσο που
σχεδον αγαπαω.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Να λιωνουν τα ονειρα
στην αθηνας, στην ομονοια,</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
μπενακη, εξαρχεια.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Τοσο λιγοι δρομοι, τοσες
πολλες ιστοριες.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Τιποτα δεν εμαθα τοσα
χρονια.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Ακομα χανω και ψαχνω
παρομοιες αιτιες,</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
θανατου, ερωτα,
διεκδικησης,
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
αναρμοστων θλιψεων.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Να συνηθιζεις τοσο και
αυτο να ειναι ηαγαπη.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Να σε βλεπω απο απεναντι
να πλησιαζεις</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
και να ειμαι σιγουρη
πως εσυ εισαι εσυ.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Και να <a href="http://www.youtube.com/watch?v=cQC7ecXQIJg&feature=related">χαμογελαω</a>...</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
</div>
lol_bhttp://www.blogger.com/profile/06509796504816307250noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2115182174022793833.post-54206316788959195112012-11-09T03:33:00.003-08:002012-11-09T03:33:58.668-08:009.11.12<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/zBSbZ06uxa8?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br /></div>
lol_bhttp://www.blogger.com/profile/06509796504816307250noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2115182174022793833.post-2052197745134240492012-11-05T08:10:00.000-08:002012-11-05T08:10:05.658-08:00αναμοχλευοντας ηλιοτροπια<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
μυριζεις χωμα μουσκεμενο απο βροχη<br />
και μου λειπει η υγρασια σου.</div>
lol_bhttp://www.blogger.com/profile/06509796504816307250noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2115182174022793833.post-81638110106208792862012-11-04T13:12:00.000-08:002012-11-04T13:12:04.366-08:00απ'το κακο στο χειροτερο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
αυτη η ζεστη δεν θα τελειωσει ποτε<br />
ειναι το αιμα που ανεβαζει τις θερμοκρασιες,<br />
φαινεται. <br />
<br />
το σωμα μου, που και που, τρεμει<br />
απο την αδυναμια αντιδρασης.<br />
<br />
φοβαμαι<br />
λυπαμαι<br />
αδυνατω<br />
αντεχω(;)<br />
νοσταλγω<br />
<br />
κυλαει αιμα στους δρομους αυτες τις μερες<br />
και τα χερια μου ειναι πολυ κοντα να διωξουν το κακο.<br />
<br />
η πολη με σπαραζει<br />
αφηνει υπολοιπα θλιβερα κατω απ'τα βλεφαρα μου<br />
βγαζει στο δρομο νυχια, μαχαιρια, δοντια<br />
που ανοιγουν πληγες<br />
απο παλια βαθια χαραγμενες.<br />
<br />
τα συνορα κλεινουν και τα συρματοπλεγματα τους<br />
κοβουν λεπιδωτα τα σωματα μας σε ολα τα πιθανα σημεια. <br />
<br />
απομενουν απο μας καρδιες να χτυπανε<br />
και ματια ορθανοιχτα.<br />
<br />
τα ονειρα μου πια δεν μου δινουν ελπιδες<br />
μονο βιαιες αναμοχλευσης του υποσυνειδητου, <br />
βλοσυρες συμβολικοποιησεις απτου φοβου...<br />
<br />
<br /></div>
lol_bhttp://www.blogger.com/profile/06509796504816307250noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2115182174022793833.post-76392778856598374592012-10-30T14:37:00.004-07:002012-10-30T14:37:56.997-07:00ετσι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<a href="http://www.youtube.com/watch?v=TflDTgADXBs">μουσικουλα</a></div>
lol_bhttp://www.blogger.com/profile/06509796504816307250noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2115182174022793833.post-70885063261191592332012-10-29T03:31:00.003-07:002012-10-29T03:31:21.175-07:00καλοκαιρινο φθινωπορο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
αρχισε να βρεχει,<br />
μπορα καλοκαιρινη μες το φθινοπωρο.<br />
βροχη μεσα μας, βροχη και εξω.<br />
γεμισαμε νερο,<br />
μας πνιγει το συναισθημα.<br />
μια θαλασσα οι αγκαλιες,<br />
οι φιλες, τα ματια.</div>
lol_bhttp://www.blogger.com/profile/06509796504816307250noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2115182174022793833.post-70590082449933556552012-10-27T20:00:00.002-07:002012-10-27T20:00:49.856-07:00σημειωσεις προχειρες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Γεμισαμε τοσο απο αγαπη, ειπαμε,<br />
που βγαλαμε λιγη σε ενα πιατακι για τα <a href="http://www.youtube.com/watch?v=V35cxutR7gc">αδεσποτα.</a><br />
<br />
<br />
<br />
<br /><br />
<br /></div>
lol_bhttp://www.blogger.com/profile/06509796504816307250noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2115182174022793833.post-69018416228125179412012-10-07T12:55:00.001-07:002012-10-07T12:55:16.231-07:00ρωγμες εξωστρεφεις ή πεφτοντας μεσα σε κατι που μοιαζει με k-hole<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
δεν μπορω να ξεφυγω<br />
απο την εμφυλη θεση μου<br />
<br />
μεσα μου<br />
εχω αναγκη<br />
<br />
να μου μιλας<br />
να σε ακουω<br />
<br />
οταν κλαις<br />
να σε αγκαλιαζω <br />
<br />
το θηλυ και το ιερο<br />
ενα βιβλιο<br />
που ποτε δε διαβασα<br />
<br />
η μητροτητα<br />
ως τρωτοτητα<br />
ως τροπος του γιγνεσθαι<br />
ανθρωπινο ον.<br />
<br />
να ζωγραφιζεις με αχνες ανασες<br />
το περιγραμμα μου<br />
να μπορω να υπαρχω.<br />
<br />
αναθυμιασεις<br />
<br />
εξαυλωνομαι<br />
<br />
καπνος υγρος<br />
<br />
αναγκη<br />
εχω<br />
να<br />
εξαυλωνομαι<br />
που<br />
και<br />
που <br />
μεσα<br />
απο<br />
χαδια<br />
χαδια<br />
χαδια<br />
<br />
υπαρχει αληθεια<br />
ΜΙΑ<br />
εμφυλη θεση;<br />
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
lol_bhttp://www.blogger.com/profile/06509796504816307250noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2115182174022793833.post-62660355488879029902012-09-21T07:11:00.003-07:002012-09-21T07:11:56.729-07:00ετσι απλα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
φθινοπωριαζει<br />
και<br />
δεν μας σωζει τιποτα....</div>
lol_bhttp://www.blogger.com/profile/06509796504816307250noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2115182174022793833.post-42751296703324110002012-09-18T09:26:00.003-07:002012-09-18T09:26:53.698-07:00κατι διαβαζα...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
"Oχι, σοβαρα τωρα, η ευτυχια, αυτη η συγκεχυμενη κατασταση, αυτη η ανεφικτη συγκλιση των παραλληλων της πεψης χωρις καουρα και του ικανοποιημενου εγωισμου χωρις τυψεις, εξακολουθει να μοιαζει, για μενα που ανηκω στην οδυνηρη ταξη των θλιμμενων ανυσηχων που αναμενουν αιωνιως μια εκρηξη ή ενα θαυμα, ενα πραγμα τοσο αφηρημενο και περιεργο οσο η αθωωτητα, η δικαιοσυνη, η τιμη, εννοιες μεγαλοσχημες, βαθιες και εντελει κενες, που η οικογενεια, το σχολειο, η κατηχηση και το κρατος μου ειχαν επιβαλλει με επισημοτητα για να με δαμασουν καλυτερα, γι ανα καταπνιξουν, αν το μπορω να το πω ετσι, ηδη απο το αυγο καθε επιθυμια μου για διαμαρτυρια και εξεγερση. Αυτο που απαιτουν οι αλλοι απο εμας, ξερετε, ειναι να μην τους αμφισβητουμε, να μην ταραζουμε τις μικροσκοπικες ζωουλες τους, καλαφατισμενες εναντια στην απελπισια και την ελπιδα, να μη σπασουμε τα ενυδρεια με τα βουβα τους ψαρια που πλεουν στο λιμνασμενο νερο της καθημερινοτητας, φωτισμενης ξαφνου απο την υπνοβατικη λαμπα που ονομαζουμε αρετη και αποτελειται απλως, οταν την παρατηρησουμε απο κοντα, απο την χλιαρη απουσια φιλοδοξιας"<br />
<i>στου διαολου τη μανα, antonio lobo antounes, σ.140.</i></div>
lol_bhttp://www.blogger.com/profile/06509796504816307250noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2115182174022793833.post-6792933425371564312012-09-13T02:17:00.002-07:002012-09-13T02:38:41.197-07:00τα παραμυθια δεν ειναι αληθεια αλλα τουλαχιστον δεν ειναι ψεματα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
πεταει γυρω μου<br />
μια ευτυχια ευθραυστη σαν φτερα
πεταλουδας<br />
κι εγω λαμπα πυρακτωμενη<br />
απο την ιδια της τη θερμοτητα<br />
στεκω μετεωρη.<br />
<br />
γυρω γυρω μονο νυχτα.<br />
<br />
και τοσοι ανθρωποι<br />
σ'αυτην την πολη.<br />
τι κανουν τοσοι ανθρωποι<br />
σ'αυτην την πολη;
<br />
<br />
χανω τον ειρμο μου και<br />
οταν τον ξαναβρισκω<br />
μ'εχουν ηδη ξεβρασει<br />
τα κυμματα σε χιλιες 2 αλλες παραλιες<br />
<br />
(ψεμματα.<br />
οι παραλιες δεν ειναι<br />
ποτε τοσο αλλες, ουτε 1000 δυο οσο<br />
θελω να πιστευω)
<br />
<br />
σαν ψεμματα τα βλεφαρα σου<br />
κατω απο τα χειλη μου.<br />
τα χειλη μου,<br />
το προσωπο μου.<br />
ξερεις αληθεια<br />
ποσο αγαπαω το προσωπο μου;<br />
θα μπορουσα να περναω ωρες ατελειωτες<br />
ψηλαφωντας το προσωπο μου.<br />
αγγιζοντας γωνιες.<br />
παρυφες,<br />
κοιλαδες,<br />
γραμμες,<br />
καμπυλες<br />
ποικιλα σχηματα<br />
ασφαλτοστρωμενα<br />
τεμαχισμενα αβολα<br />
μα με τοση χαρη.<br />
<br />
<br />
μα πανω απ'ολα τα βλεφαρα σου<br />
ξορκιζουν πληγες παλιες<br />
και υποσχονται πληγες νεες.<br />
σαν να μην εμαθα ποτε<br />
σαν να μην θελησα να μαθω.<br />
<br />
επαναληψη<br />
επαναληψη<br />
<br />
η ζωη δεν ειναι κυκλος<br />
δεν εχει καν σαφες σχημα.<br />
<br />
αν ησουν κοριτσι<br />
θα σου αφιερωνα στιχους<br />
ηχους<br />
καρδιακους γλωσσοδετες<br />
κι εσυ<br />
ισως
<br />
με ερωτευουσουν για αυτο.<br />
<br />
(με τα αγορια ισως<br />
δεν λειτουργει καλα<br />
αυτη η φ(ν)ορμα)
<br />
<br />
η μελαγχολια εμποδιζει την πεινα.<br />
τυλιζει τα σωθικα με μια διαφανη
ζελατινα,<br />
αποτρεποντας τις συσπασεις<br />
διαστολη συστολη τελος<br />
και η καρδια δεν μπορει πια<br />
να στειλει αιμα στα δαχτυλα να
αφουγκραστουν<br />
το πολυτιμο δερμα.
<br />
καμια αισθηση<br />
αφη<br />
ακοη
<br />
οραση<br />
οσφρηση<br />
γευση<br />
σαν χαλασμενη τηλεοραση.<br />
<br />
<br />
να με θελεις χωρις προσδοκιες<br />
μου ειπε καποτε ενα παλυρριακο κυμα
<br />
κι εγω προσπαθησα αληθεια<br />
προσπαθησα πολυ<br />
μεχρι που τσακιστηκα<br />
στα βραχια της προσδοκομενης πληρωσης<br />
μιας, αναμφιβολα απροστατευτης,
επιθυμιας.<br />
<br />
<br />
αποψε το κρεβατι μου<br />
μοιαζει με πατο πηγαδιου.<br />
τα νερα ειναι ζεστα, επιπλεω<br />
απαλα<br />
αηχα<br />
και απο το στρογγυλο ανοιγμα ενας
ουρανος<br />
υποσχεται παλλινδρομουντες κομητες<br />
για αναριθμητες ενδοατμοσφαιρικες
<a href="http://www.youtube.com/watch?v=W11qgf1122A">εκρηξεις</a>.
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
</div>
lol_bhttp://www.blogger.com/profile/06509796504816307250noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2115182174022793833.post-36004649987790515702012-09-08T15:31:00.002-07:002012-09-08T15:31:31.001-07:00αναθυμη(α)σεις<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
οτι κι αν κανω<br />
αυτο το <a href="http://www.youtube.com/watch?v=erywPdFfORE">τραγουδι</a><br />
ακομα μου θυμιζει τις πρωτες φορες<br />
που<br />
σε συναντουσα.<br />
</div>
lol_bhttp://www.blogger.com/profile/06509796504816307250noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2115182174022793833.post-48649156479376449952012-09-08T07:50:00.001-07:002012-09-08T07:51:35.590-07:00οπως μας (σ)πανε οι εποχες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
κοριτσακι καλο,<br />
μεσα σου φωλιαζει ο ηλιος και η σεληνη αγκαλια.<br />
βαλσακι χορευουν τα φυλλα στα ποδια σου μπροστα<br />
κι εσυ φερνεις το φθινοπωρο στην ωρα του<br />
με τα δακρυα σου.<br />
<br />
αν μπορουσα θα σου επαιζα φυσαρμονικα<br />
καθε πρωι<br />
κατω απο το παραθυρο σου<br />
για να θυμασαι τα ονειρα που σε ταξιδευουν<br />
σε οσες γλωσσες κι αν σου μιλανε.<br />
<br />
και η θαλασσα δεν θα ειναι τρομερη<br />
ουτε ο ανεμος<br />
μονο φιλες καλες<br />
να στροβιλιζουν, αρμονικα, χρωματιστα αεροστατα<br />
και υποβρυχια, να βλεπεις ψαρακια<br />
που ξερουν απεξω κι ανακατωτα ιταλικες κανταδες<br />
με μπουρμπουλιθρες<br />
κοκκινες<br />
μωβ <br />
μπλε...</div>
lol_bhttp://www.blogger.com/profile/06509796504816307250noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2115182174022793833.post-15788705367448596932012-09-06T07:55:00.003-07:002012-09-06T07:55:55.407-07:00βαριες κουβεντες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
εχω χασει την ικανοτητα της εκστασης.</div>
lol_bhttp://www.blogger.com/profile/06509796504816307250noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2115182174022793833.post-56181425973274834582012-09-05T06:59:00.001-07:002012-09-05T06:59:29.478-07:00υλικα αυτοαναφλεξης<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
η πολη ειναι εδω<br />
ξανα<br />
μεσα μου<br />
γυρω μου<br />
αδυσωπητα<br />
οικεια<br />
τρυφερα<br />
το καθε μου κυτταρο<br />
διεισδυεται απο την<br />
οσμη, τον<br />
ηχο, τον<br />
αποηχο.<br />
και το απολαμβανω<br />
σαν να ξαπλωνω ανασκελα<br />
με το κεφαλι να ακουμπαει εναν γκρεμο.<br />
<br />
ιλλιγγειωδεις ερωτες.<br />
τα χερια<br />
τα ποδια<br />
χαραγμενα<br />
το ονομα μου<br />
πανω σου.<br />
<br />
ακομα ακουω<br />
την μαμα μου<br />
να μιλαει στο βαθος<br />
εκφεροντας<br />
μη νοηματο-δομησιμες<br />
εμμονες<br />
αγαπης<br />
απωλειας<br />
μνημης σκοροφαγωμενης<br />
λειψης.<br />
μονο τα ματια της βλεπουν.<br />
μονο τα αυτια της ακουνε<br />
εμενα.<br />
<br />
εμενα.<br />
<br />
εμενα μου αξιζει<br />
αυτη η πολη<br />
(και καθε πολη)<br />
σαν να ξυνω μια πληγη<br />
μονο και μονο<br />
για την αρμονια του πονου<br />
που τη συνοδευει.</div>
lol_bhttp://www.blogger.com/profile/06509796504816307250noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2115182174022793833.post-42222690744002890832012-08-20T08:54:00.002-07:002012-08-20T08:54:43.584-07:00Οι portishead με πληγώνουν ή σκόρπιες αναλύσεις για να μην γίνω ξανά (ή επειδή τώρα ξέρω γιατί ήμουν) μια καταθλιπτική έφηβη.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Βρίσκομαι σε αυτό το νησί ένα μήνα τώρα. Τόσος πολύς είναι ο μήνας που ένα βράδυ ένιωσα τα<br />
όρια του συμβολικού και του πραγματικού να ενώνουν τις δυνάμεις τους για να ματώσουν,<br />
γραπώνοντας, τους αστραγάλους μου, την ώρα που ανέμελα και αγχωμένα, ποδηλατούσα δίπλα στο<br />
πλατύ πεζοδρόμιο. Τον γνωστό δρόμο που σε βγάζει απ’ την πλατεία.<br />
<br />
Έχει κατακάτσει μια έχθρα. Μια έχθρα και μια συναισθηματική επιφυλακτικότητα.<br />
<br />
Τι σημαίνει αγαπάω στα πλαίσια μιας πυρηνικής οικογένειας; Τι αγαπάω; Ποιο κομμάτι; Ποιο<br />
κομμάτι πετάω, δεν βλέπω, αποκλείω για να μπορώ να αγαπάω; Ποιο είναι το πραγματικό νόημα<br />
αυτής της αγάπης; Δηλαδή, σε τι εξυπηρετεί;<br />
<br />
Στο πλαίσιο της δικής μου πυρηνικής οικογένειας οι άνθρωποι μένουν μαζί, αντιπροσωπεύοντας<br />
διαφορετικές γενιές, με το αναπαραγωγικό ζευγάρι στο κέντρο. Αυτό το ζευγάρι μοιράζετε τα<br />
σκήπτρα της ικανότητας. Οι νεότεροι και οι γηραιότερες είτε «προσπαθούν να» είτε «δεν μπορούν<br />
πια να». Οι κάτοικοι των δυο αυτών θέσεων μοιράζονται μια υποτίμηση και μια καθοδήγηση. Μια<br />
περίθαλψη και έναν έλεγχο. Μια ανευθυνότητα η οποία, την ίδια στιγμή που τις κάνει μέτοχες της<br />
φροντίδας την ίδια στιγμή τις θέτει υπό επιτήρηση λόγω ανικανότητας ή καλύτερα ελλιπούς<br />
ικανότητας. Αυτή είναι και η στόχευση αυτού του μοντέλου συνύπαρξης και κοινωνικής<br />
οργάνωσης άλλωστε. Να ανατρέφει τη νέα γενιά και να γηροκομεί την προηγούμενη. Με όλα τα<br />
κοινωνικά συμφραζόμενα που φέρουν μαζί τους αυτές οι λέξεις. Ενίοτε, βέβαια, το αναπαραγωγικό<br />
ζευγάρι στην κορυφή του τριγώνου, θεωρώντας εαυτόν ικανό και χρήσιμο, παρεξηγεί τη θέση του<br />
θεωρώντας την την καλύτερη δυνατή και για τους υπόλοιπους. Επικροτεί ή κατακρίνει, οριοθετεί,<br />
επαληθεύει, επιμερίζει. Και οι υπόλοιποι τι κάνουν;<br />
<br />
Η πυρινική οικογένεια δίνει (και) έναν τόπο ο οποίος είναι πάντα εκεί. Είναι με την πιο<br />
κυριολεκτική έννοια της λέξης. Αναρωτιέμαι που είναι τα όρια αυτής της κυριολεξίας. Τα κομμάτια<br />
του σχεσιακού συστήματος κάτι δίνουν και κάτι παίρνουν. Οι υπόλοιποι κάνουν ότι μπορούν για να<br />
συγκρατήσουν τις τάσεις διάλυσης του συστήματος προς χάριν αυτής της συναισθηματικής,<br />
ακρωτηριαστικής μεν, αλλά πάντα ασφάλειας. Το κάθε φορά αναπαραγωγικό ζευγάρι δίνει<br />
ασφάλεια με αντάλλαγμα τη δική του μελλοντική εξασφάλιση κ.ο.κ. Και είναι μεγάλη υπόθεση<br />
αυτή η ασφάλεια. Όλες και όλοι υποκύπτουμε κάθε φορά και με παρόμοιο, κάθε φορά και με<br />
διαφορετικό τρόπο. Κυρίως τις στιγμές που αναιρούμε λεκτικά αυτό που ήδη διαπράτουμε αθόρυβα<br />
μα φανερά.<br />
<br />
Το αναπαραγωγικό ζευγάρι (ή μοντέλο) αντλεί την σταθερότητα της ύπαρξης του από την γενιά<br />
που πέρασε αλλά ζει ακόμα δίπλα και από τη γενιά που ήρθε και χρειάζεται φροντίδα. Σκεφτομαι,<br />
αν σπαει το μοντελο της πυρινικης οικογενειας σπαει και η αναγκη υπαρξης του ζευγαριου, όχι πια<br />
αναπαραγωγικου τεκνοποιητικα αλλα κρατοντας ολο το υπολοιπο ανα-παραγωγικο πλαισιο;<br />
Περα απο τις σχεσεις αλληλοβοηθειας απο τι αλλο εξαρταται αυτη η συνυπαρξη;<br />
<br />
Είδα ένα παραμύθι. Το έχω ξαναδεί, το έχω διαβάσει, μου το έχουν αφηγηθεί. Λέει για το πως τα<br />
παιδιά πρέπει να μαθαίνουν κι άλλα πράγματα από αυτά που τους λένε οι γονείς τους. Και το δεν<br />
ήξερα, δεν με έμαθε κανείς, είναι<a href="http://www.youtube.com/watch?v=_gprGCEZWns"> φτηνή δικαιολογία.</a><br />
<br />
<br /></div>
lol_bhttp://www.blogger.com/profile/06509796504816307250noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2115182174022793833.post-10845436484985784952012-08-07T10:36:00.002-07:002012-08-07T10:36:27.327-07:00ξενιος διας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
και ναι η εξουσια εχει φαντασια<br />
και ειναι νοσηρη...</div>lol_bhttp://www.blogger.com/profile/06509796504816307250noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2115182174022793833.post-6489132225161097782012-08-06T08:03:00.000-07:002012-08-06T08:03:03.478-07:00σαν να μη περασε μια μερα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
το σεξ της μιας βραδιας<br />
αφηνει ενα κενο στο στομαχι.<br />
<br />
σ'αυτο το κενο ειμαι βαθια εθισμενη.</div>lol_bhttp://www.blogger.com/profile/06509796504816307250noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2115182174022793833.post-12293296648441911512012-07-06T17:14:00.001-07:002012-07-06T17:14:21.792-07:00αποτυχημενη ερωτικη εξομολογηση<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
η αληθεια ειναι οτι μου λειπεις.<br />
σαν να εμεινε κατι μισο, ανολοκληρωτο νιωθω.<br />
σαν να μην υπηρξαν ποτε λογοι για να φυγω.<br />
μα γιατι μ'αφησες να φυγω;<br />
πως αλλιως θα μου πεις.<br />
αλλωστε εφυγα αμεσως μετα τη στιγμη που προσπαθησες<br />
να με κρατησεις πιο γερα.<br />
σαν να ξερω μοναχα απο φυγη.<br />
<br />
παντα το καινουργιο να με συνεπαιρνει.<br />
ολο αρχη αρχη αρχη<br />
γιατι ο φοβος του να ζησω μαζι ειναι μεγαλος.<br />
ποια απωλεια;<br />
ποιο τελος;<br />
ουτε λογια<br />
ουτε λουλουδια<br />
ουτε πρωινα ξυπνηματα.<br />
<br />
μηδαμινες ικανοτητες πλοηγησης.<br />
παλι φευγια ονειρευομαι<br />
αλλα δεν μελαγχολω<br />
οριζω οριζοντες.<br />
<br />
αν μπορουσες να καταλαβεις την αναγκη μου<br />
να ειμαι παντα οπουδηποτε αλλου απο το παρον<br />
θα ερχοσουν και θα φευγες<br />
θα μου ελειπες και θα σ'εψαχνα.<br />
θα φοραγες πιο συχνα τα ροζ πουπουλα<br />
που σου ειχα χαρισει,<br />
να ανεμιζα(μ)νε δηθεν ανεμελα<br />
πανω απο τις δυσπροσιτες σου κα τα κρυ μνι <a href="http://www.youtube.com/watch?v=PN0QZiK3Luo">σεις</a>.</div>lol_bhttp://www.blogger.com/profile/06509796504816307250noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2115182174022793833.post-60999908224004668842012-06-24T04:17:00.001-07:002012-06-24T04:17:35.564-07:00γιουπι, εκλογες!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;">
Αυτες
οι εκλογες αφαιρεσαν κατι απο την
ανθρωπινοτητα μας. Και αυτο ο<span style="font-family: 'Times New Roman Greek', serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">χι
με ορους ανθρωπισμου αλλα με ορους
συγκριτικους. Παντα με ορους συγκριτικους
οι ανθρωποι γινονται και λεγονται
τετοιοι. Συγκρινομενοι με τι αλλο παρα
μεταξυ τους. </span></span></span>
</div>
<div class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: 'Times New Roman Greek', serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR"><br /></span></span></span></div>
<div class="western" lang="el-GR" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: 'Times New Roman Greek', serif;"><span style="font-size: small;">Σκηνη
πρωτη. Ενα μεσημερι στην φωκιονος, τρια
λουμπεν υποκειμενα βρηκαν την φωνη
τους, ισως να την ειχαν χασει για καποιο
διαστημα μεσω της απειλης μιας μελλοντικης ισχυροποιησης
της χρυσης αυγης. Απειλης τοσο προς τους
“αλητες, προδοτες, πολιτικους” οσο και προς τους “ξενους”, που παιρνουν
συνταξεις ενω οι “ελληνες” οχι. Οι
ελληνες και οι ξενοι. Να ενας καλος
τροπος να ενταχτεις στο πλαισιο του
αποδεκτως ανθρωπινου. Να διεκδικησεις
αξιοπρεπεις ορους διαβιωσης. Να μην
εισαι ξενος. Και αυτο επιτυγχανεται με
τον πολυ εξυπνο καπιταλιστικα εθνικο
προσδιορισμο. Συνορα, φαντασιακες
γραμμες αιματος, εδαφικοποιημενο
παρελθον, κοινη γλωσσα. Προνομια και
αποκλεισμοι που δεν χρειαζονται καποια
κριτικη σκεψη για να στηριχτουν. Και
ετσι καποιες αποκτουν μπονους
ανθρωπινοτητας αφαιρωντας το απο καποιες
αλλες.</span></span></div>
<div class="western" lang="el-GR" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: 'Times New Roman Greek', serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div class="western" lang="el-GR" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: 'Times New Roman Greek', serif;"><span style="font-size: small;">Σκηνη
δευτερη. Το λιμανι της πατρας καθε φορα
γινεται ολο και πιο δυσειωνο. Λιγα χρονια
πριν ασιατες αντρες κατεκλυζαν το παλιο
λιμανι προσπαθωντας να κρατηθουν απο
καποια νταλικα να βγουν απο τα ελλαδικα
συνορα. Πιο προσφατα οι εγκλειστοι-
αποκλεισμενοι δεχτηκαν την οργη των
τρομαγμενου και αποκτηνωμενου ελληνικου
οχλου. Τωρα διασπαρτοι και τρομαγμενοι
ακομα προσπαθουν να επιβιωσουν και να
το σκασουν προς μια πιο “ευρωπαικη”
υποσχεση. Το καινουργιο λιμανι φρουρειται
καλα. Οι μηχανοκινητοι μπατσοι τσεκαρουν
με απειλητικα βλεμματα τους φτωχους
αλλοεθνοις που σουλατσαρουν τριγυρω.
Οι πιο ευποροι περνανε απο τις ευγενικες
υποδειξεις για τα πλοια που θα τους πανε
στις διακοπες τους. </span></span>
</div>
<div class="western" lang="el-GR" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: 'Times New Roman Greek', serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div class="western" lang="el-GR" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: 'Times New Roman Greek', serif;"><span style="font-size: small;">Σκηνη
τριτη. Στο πλοιο για κερκυρα ενας λαθραιος
του κοσμου ολοκληρου, συγγνωμη για το
λυρισμο αλλα μαλλον ειναι ο πιο ειλικρινης
τροπος για να τον περιγραψω, βρηκε μια
νταλικα και μπηκε απο κατω για να φτασει
βενετια. Τον ανακαλυπτουν οι υπαλληλοι
του πλοιου και μπροστα σε ολο το επιβατικο
κοινο τον κρατανε ομηρο, ανθρωπιστικα
παντα, λεγοντας του οτι αν τον δωσουν
στους ταδε θα φαει ξυλο, επαναλαμβανοντας
συχνα αυτη τη λεξη, μαλλον για να τονισουν
τον ανθρωπισμο τους. Γυρω διαφορες
κυριες, ανθρωπιστικα και αυτες λενε
αφηστε τον να φυγει. Μετα γελανε, τον
κοιτανε. “Αφηστε τον να φυγει”. Να παει
που; Μοιαζει με ζωο, καλυτερα οχι ζωο
αλλα ανθρωπινο τερας σαν αυτα που τον
προηγουμενο αιωνα παρηλαυναν σε τσιρκο
και πανηγυρια. Γιατι αν ηταν ζωο θα του
φεροντουσαν τρυφερα αλλα αυτος ο αντρας
ειναι ακομη ανθρωπος εχοντας ταυτοχρονα εκπεσει
προ πολλου της αποδεκτης ανθρωπινοτητας.
Σε μια εκρηξη συναισθηματισμου σκεφτηκα
να παω διπλα του να τον αγκαλιασω, αντ'
αυτου στεκομουν σιωπηλη και κοιτουσα
τους δημιους του. Αυτους τους τυπους
και τυπισσες που αντλουσαν ηδονη απο
αυτο το σκηνικο. Απο τη δυναμη που τους
εδινε η θεση τους να τον δειρουν η οχι,
να τον αφησουν να φυγει η οχι. Να του
μιλανε χωρις να νοιαζονται αν αυτος
καταλαβαινει λεξη απο οτι του λενε. Μια
κυρια προτεινε να τον αφησουν να παει
βενετια, “να φευγουν σιγα σιγα απο δω”.</span></span></div>
<div class="western" lang="el-GR" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div class="western" lang="el-GR" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: 'Times New Roman Greek', serif;"><span style="font-size: small;">Αυτες οι
εκλογες αποδεικνυουν ποσο καλα μπορει
να λειτουργησει το εθνικα διαμορφωμενο
καπιταλιστικο συστημα σε περιοδους
κρισης. Το συνθημα τους θα μπορουσε να
ειναι “καπιταλισμος η χαος” και ολοι
μαζι να ενωνουν τα χερια τους για να
διασωθει η σαπιλα που μας δινει τη
δυνατοτητα να γινομαστε δυνατες στις
πλατες αλλων. Ακομα κι αν δεν αντεχουμε
τη μιζερια μας δεν πειραζει να ειναι
καλα η υπαρκτη μιζερια των αλλων που
μπορει να ειναι χειροτερη απο τη δικια
μας, γιατι εμεις ειμαστε “ελληνες”,
εθνικα προνομιουχα υποκειμενα μεσα στα
εθνικα μας συνορα, εδαφικα και ιδεολογικα.
Δεν πειραζει που δεν υπαρχουν δουλειες,
μισθοι, κοινωνικη προνοια, δεν ειναι
αυτη η δουλεια του κρατικου μηχανισμου
αλλωστε, δουλεια του ειναι να σταθεροποιει
την υπαρξη του ρηγματωνοντας τις
ανισοτητες μεχρι και αυτες να βολευτουν
στις θεσεις τους και να ελπιζουν στις
γροθιες και τα μαχαιρια του καθε δολοφονου
κασιδιαρη να δειξουν τη πυγμη που δεν
εχει ο καθε τελευταιος μικροαστος. Πυγμη
που δεν εχει για να αντιμετωπισει την
ιδια την ευθυνη της υπαρκτης μιζεριας
του. </span></span>
</div>
<div class="western" lang="el-GR" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: 'Times New Roman Greek', serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div class="western" lang="el-GR" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: 'Times New Roman Greek', serif;"><span style="font-size: small;">Ρατσιστες/τριες,
σεξιστες/τριες, ομοφοβικοι, τρομαγμενες μικροαστες ενωνονται κατω απο τη μετριοτητα ενος
καποιου σαμαρα και των ηθικα δικαιωμενων
τραμπουκων μιας καποιας χρυσης αυγης.
Γιατι πως αλλιως αφου αυτο που φοβουνται
τοσο πολυ να χασουν οι προλεταριοι ειναι
οι αλυσιδες τους...</span></span></div>
<div class="western" lang="el-GR" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div class="western" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
</div>lol_bhttp://www.blogger.com/profile/06509796504816307250noreply@blogger.com0