musica clasica

περνανε οι ωρες, καπως δυσπεπτα
μα οχι δυσειωνα.
ειναι ο διαχυτος, χειμαζωμενος ασθησιασμος σου
που σε σωζει και δεν σ'αφηνει να σταθεις.
ορισε μου ενα ραντεβου κι εγω θα ρθω
πετωντας,
ακροπετωντας
ως την ακρη των σχισμων σου.

γκρεμιδι.

αφοβο τιποτα
αφοβη πτωση.

μα εσυ εισαι ενα τσακαλι
φυλακισμενο σε μια γκαρσονιερα.
κι αδυμωνεις να βρεις το αλλου.
το εκει.
και βρισκεις παντα κατι απο το τωρα.
σ'ολα τα βηματα που σερνεις.
ανεμελα.
α π ρ ο σ χ η μ α τ ι σ τ α .

απολαμβανω να χτυπαω το πληκτρολόγιο
ενωσω γραφ-φω.
απολαμβανω να χτυπαω ρυθμικα, δυνατα και φαλτσα.
και ειμαι χαρουμενη και ηρεμη,ρε γαμωτο.
και παντα μενει κατι που ρωταει.

κι ολα εχουν τοση μα τοση σημασια.

υ.γ. http://www.kinimatorama.net/node/18178