11.2.12

κλειστοφοβιες

η ανια
ειναι το μεγαλυτερο οπλο της αποσυνθεσης,
η ανια και η επαναληπτικοτητα ασυνδετων νοηματικα
ασκησεων.
η πολη κυκλοφορει αναμεσα μας σαν καλοστημενο
σκηνικο, γιγαντιαιων διαστασεων.
τοσο μικροι φαινονται οι ανθρωποι και τοσο εμφανεις
ταυτοχρονα.

μια αποσταση,προμελετημενη,βιωνω
και τον κινδυνο να με ρουφηξει ενα πηγαδι.
η εξεγερση, μου λενε οι συντροφοι,
και την ιδια στιγμη ασφυκτιω στην ιδια μας την συνηπαρξη.
 
παντα οι ανθρωποι θα με τραυματιζουν
και παντα στους ανθρωπους θα αναζητω το καταφυγιο.

το βραδυ στην ομονοια δεν κυκλοφορουν γυναικες μονες.
και,ξερεις, αυτοι που μπαινουν για προστατες,συνηθως,
ειναι σαν κι αυτους απ'τους οποιους σε προστατευουν.

ποιος ξερει τι αναζηταμε απο τις σχεσεις μας,
τι θυμομαστε και τι ξεχναμε.

το ΠΑΜΕ κατω απο τα παραθυρα προχτες με εβαλε σε αναπολησεις
και με τρομαξε.

μουσικη για καληνυχτα;

Δεν υπάρχουν σχόλια: