οπως μας (σ)πανε οι εποχες

κοριτσακι καλο,
μεσα σου φωλιαζει ο ηλιος και η σεληνη αγκαλια.
βαλσακι χορευουν τα φυλλα στα ποδια σου μπροστα
κι εσυ φερνεις το φθινοπωρο στην ωρα του
με τα δακρυα σου.

αν μπορουσα θα σου επαιζα φυσαρμονικα
καθε πρωι
κατω απο το παραθυρο σου
για να θυμασαι τα ονειρα που σε ταξιδευουν
σε οσες γλωσσες κι αν σου μιλανε.

και η θαλασσα δεν θα ειναι τρομερη
ουτε ο ανεμος
μονο φιλες καλες
να στροβιλιζουν, αρμονικα, χρωματιστα αεροστατα
και υποβρυχια, να βλεπεις ψαρακια
που ξερουν απεξω κι ανακατωτα ιταλικες κανταδες
με μπουρμπουλιθρες
κοκκινες
μωβ
μπλε...