παλια χρεη

ολη τη νυχτα σκαλιζα στιχακια
ξεγραφοντας νοερα τοπους, τροπους,
παλια αποθημενα.
γιατι η εφηβεια μου ηξερε καλυτερα
πως για νεες ηττες, για νεες συντριβες
καθε στιγμη
ειναι μια υπεροχη ευκαιρια.

μια αγκαλια θα μας σωσει παλι.
θα μας σωσει και θα μας καταβαραθρωσει
και οσο κι αν φοβαμαι
το σωμα μου ζηταει ξανα και ξανα
να αγαπηθει
να ματωσει
να απαρνηθει
να αγγιχτει
να ανοιξει.

παλια χρεη και κανουριες πτησεις
μετακομιζω ξανα,
το αγαπημενο μου συνηθειο
με ενα καινουριο βλεμμα
να μελαγχολει τα πρωινα μου.

THE END