παλια χρεη

ολη τη νυχτα σκαλιζα στιχακια
ξεγραφοντας νοερα τοπους, τροπους,
παλια αποθημενα.
γιατι η εφηβεια μου ηξερε καλυτερα
πως για νεες ηττες, για νεες συντριβες
καθε στιγμη
ειναι μια υπεροχη ευκαιρια.

μια αγκαλια θα μας σωσει παλι.
θα μας σωσει και θα μας καταβαραθρωσει
και οσο κι αν φοβαμαι
το σωμα μου ζηταει ξανα και ξανα
να αγαπηθει
να ματωσει
να απαρνηθει
να αγγιχτει
να ανοιξει.

παλια χρεη και κανουριες πτησεις
μετακομιζω ξανα,
το αγαπημενο μου συνηθειο
με ενα καινουριο βλεμμα
να μελαγχολει τα πρωινα μου.

THE END

9.11.12

οπως μας (σ)πανε οι εποχες

κοριτσακι καλο,
μεσα σου φωλιαζει ο ηλιος και η σεληνη αγκαλια.
βαλσακι χορευουν τα φυλλα στα ποδια σου μπροστα
κι εσυ φερνεις το φθινοπωρο στην ωρα του
με τα δακρυα σου.

αν μπορουσα θα σου επαιζα φυσαρμονικα
καθε πρωι
κατω απο το παραθυρο σου
για να θυμασαι τα ονειρα που σε ταξιδευουν
σε οσες γλωσσες κι αν σου μιλανε.

και η θαλασσα δεν θα ειναι τρομερη
ουτε ο ανεμος
μονο φιλες καλες
να στροβιλιζουν, αρμονικα, χρωματιστα αεροστατα
και υποβρυχια, να βλεπεις ψαρακια
που ξερουν απεξω κι ανακατωτα ιταλικες κανταδες
με μπουρμπουλιθρες
κοκκινες
μωβ
μπλε...

επειδη κανεις δε μαθαινει απο τα λαθη του...

η δικια μου η ληθη ας εχει το ονομα σου...

χαρτομαντεια

βαλες αναποδα ειναι ο φοβος γι'αυτο που αλλαζει,
ο φοβος γι' αυτο που μενει ιδιο,
ο φοβος για το καθε βημα.
βαλες αναποδα ειναι η κληρονομια απο τον πατερα.

φεγγαροχτυπηματα

αυτη την πανσεληνο
θα μακρυνουν τα μαλλια μου
και θα γινουν χαλι,
χαλι να με ταξιδεψουν μεχρι τις
κορφες που κατοικεις
και ελπιζεις στις αχτιδες της να σου δωσουν
λιγη γνωση ακομα.

και

παλια
ημουν
λιγο
ερωτευμενη
μ'
αυτο
το
τυπακι

ετσι

για
το
γαμωτο

με το ενα ποδι εδω και το αλλο στο φεγγαρι

λινκ

για αρχη και για τελος
δεν εχω εμπνευση,θελω να παρω τα βουνα
βαρεθηκα βαρεθηκα βαρεθηκα.

πεθανε και η ειμι,
στη νορβηγια οι ναιτες ιπποτες συναντουν την ακροδεξια
για μια πιο π(φ)οιητ(ν)ικη απεικονιση
της πολιτικης πραγματικοτητας.

να παμε να παταμε χωμα με γυμνα ποδια
μπας και γειωθουμε συναισθηματικα
μπας και σταματησουν να τρεχουν ολα
σα δαιμονισμενα.
μπας και δαιμονιστουμε λιγο ποιοτικα εντελει.

κατι λες περι γεννετησιας ασυδοσιας
κι εγω κρυφα καταφασκω
σ' αυτες τις δυο λεξεις ξανα και ξανα
αναζητωντας ναρκισσιστικα λαιμαργα
να περικλυσω μεσα μου συμπαντικες συνομωσιες,
δερματικες ανατριχιλες υψηλης ταχυτητας
λαμπερες καταρρακτωδεις πτωσεις και ανυψωσεις.

ισως
απλα
χρειαζομαι
λιγο
παγωμενο
νερο
μεχρι
τα
γονατα.

στους γαμους του ουρανου και της κολασης

Τα παρτυ μου εχουν σωσει τη ζωη.

Θαραλλεες αποσιωπησεις συλλογικων αδιεξοδων, 

χαμογελα στο κενο, ιδρωτας, νερο, μεσα και εξω, και το φεγγαρι,

απαραιτητο συστατικο το φεγγαρι,

αλλιως με τι φως θα βλεπαμε η μια τον αλλο;

Καλο μου, αγορι,ναι εσυ με το μικροφωνο,

εισαι ομορφος και θλιμμενος.

Εισαι ομορφος γιατι εισαι θλιμμενος

ή εισαι θλιμμενος επειδη εισαι ομορφος;

Καλο μου κοριτσι, εσυ που χορευεις μπροστα μου,

λαμποκοπας απο τον ιδρωτα ή απο το φεγγαροφωτο;

Πως το διαχειριζεσαι τοσο φως;

Ποσο ομορφοι ειναι οι ανθρωποι οταν θελουν να συμβιωνουν.

Και ποσο ενοχλητικα τερατομορφοι οταν 

τσαλαπανε τα λεπτα μου ορια.

Λεπτα και αραχνουφαντα

κι αν δεν σου εριξα μπουνια ειναι για δυο λογους.

Επειδη γεννηθηκα κοριτσι που δεν εμαθε να 

διοχετευει την επιθετικοτητα του σωματικα

και

επειδη εμαθα να κριτικαρω ακριβως αυτο το 

συστημα διαχειρισης της επιθετικοτητας. 

Την επομενη φορα μπορει και να το κανω

και θα ειναι προσχεδιασμενο.

Θελω εναν ερωτα που θα ερθει ευκολα,

με μια κινηση απλη, σαν να χυνω ενα ποτηρι νερο

απο την ανοιχτη βεραντα χαιρετωντας ενα φιλο

που φευγει καβαλα στο μαυρο του αλογο. 

Σαν να αλληλοσυμπληρωνεις δημιουργωντας 

μουσικα χαλια,

χωρις σαφη αρχη, μεση και τελος,

χωρις μαχες πλανες, παραννοησεις, προστριβες.

Προστριβες σαρκινες και οδυνηρες,

μα τι αλλο; Πως αλλιως θα μου πεις;

Ειμαστε παμφαγα ζωα οι ανθρωποι...

Οι σκεψεις τρεχουν πολυ γρηγορα

τοσο γρηγορα που καληγουν στο τιποτα,

σαν το φασμα των χρωματων.

καλοκαιρι φαση

αυτη η ζεστη θα με αποτελειωσει,
θα με εξαυλωσει,
θα με αφανισει.

θα ηθελα να βρισκομαι καπου ξαπλωμενη
και διπλα μου να ρεει νερο πανω σε βρα(γ)xια.
να απλωνω το xερι και να αγγιζω αυτη την υφη,
αυτη τη μοναδικη υφη του υγρου σε κινηση.

οι ερωτικες συνευρεσεις της δευτερας
εθεσαν τα εσωτερικα μου υγρα σε κινηση,
σαν μια καταρα ευσεβης το πρωινο
μας βρηκε αμηxανες και ευxαριστημενους.

τωρα ερxεται η πανσεληνος κι εγω την περιμενω,
ας μου λες εσυ πως τα μαγεια γινονται
σε αλλες φασεις της σεληνης.
εγω την πανσεληνο θελω
να εμφανιζεται μετεωρη και επιτακτικη
σαν την απαντηση στο πρωταρxικο ερωτημα
που ποτε δεν θεσαμε.

ενα δυο τρια. ξανα. με ρυθμο.

ααααααα,

τρεφω βαθια μεσα μου την αναγκη
να ξεσκισω τα σωθικα σου,
να μπω μεσα σου,
να καταβυθιστω σε αυτην την ατερμονη αβυσσο
που σε κανει τοσο γοητευτικο στα μικρα κοριτσακια.

We Carry

On

4 ιουνιου

dogs liking my heart

ερεβος κ ερωτας