ανιχνευοντας το ναρκισσισμο

δεν μπορω να κοιμηθω.
ξυπνησε η αναγκη μου για αιμα
και στριφογυρναω στα ζεστα σκεπασματα
εχοντας χασει προ πολλου τα ορια της μορφης μου.

η σκια μου με εγκατελειψε πριν 4 χρονια και κατι.
τωρα πια μονο γυμνη λεω καποια αληθεια για μενα.

χαθηκα και βρεθηκα τοσες φορες
πριν αρχισω να κολυμπαω σ'αυτο το πρασινο ποταμι.
εχω λεπια;
εχω ουρα;

οι φιλες μου ειναι οι πιο ομορφες.
οι φιλες μου ειναι οι πιο εξυπνες.
οι φιλες μου ξερουν να πολεμουν
με τα χερια,
με τα λογια,
με σπαθια και ακοντια.
ανασαινουν και μαζι τους ανασαινει ο κοσμος.
κι αυτες περιφερονται
στους δρομους
σε πορειες
σε αμφιθεατρα
και πεζοδρομους
ανεμελες για τις δονησεις των βηματων τους.

ειναι και αυτη η αναγκη μου για αιμα
με βασανιζει κατι βραδια σαν κι αυτο.
ειναι σπανιες οι στιγμες της πληρωσης.
οσο κι αν ταξιδευω αυτη μενει εκει
ανεγγιχτη
αταλαντευτη
αναποφευκτη
ανυποψιαστη

και ο πολεμος μαινεται
σαν να μη συνεβη τιποτα.

τιποτα