να με βρεις τυχαια, σ'ενα παρτυ γενεθλιων.
να χει πολυ κοσμο και λιγο χωρο.
να κολλησουμε η μια πανω στον αλλο,
ακουμπωντας τις πλατες μας στο τοιχο
και να περασεις το χερι σου γυρω απο τη μεση μου.
τοτε εγω θα τρεξω στις σκαλες
θα με ακολουθησεις
θα βγουμε στο δρομο.
η νυχτα θα ειναι οπως παντα οδυνηρη
και η ανοιξη φετος ηρθε με κρυο.
ωραιο κρυο, ανθισμενο.
θα με κοιταξεις με τα μεγαλα σου ματια
τα μαυρα, τα φωτεινα
και θα σκορπισω αποτομα
σε χιλιαδες μπουρμπουληθρες
αναληφθεισα στους ουρανους
εις τον αιωνα των αιωνων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου